W połowie lat dziewięćdziesiątych przemyślenia i plany skoncentrowały się na jedynym, zachowanym jeszcze fundamencie baraku, w którym mieściły się kiedyś łaźnia i odwszalnia, jako na autentycznym miejscu pamięci. Urząd Konserwacji Zabytków w Badenii-Wirtembergii określił go jako pomnik-miejsce. Po przeprowadzeniu renowacji i konserwacji postanowiono zbudować nad nim halę – dzisiejsze miejsce pamięci – a bezpośrednio nad fundamentem położyć kładkę dla zwiedzających. Pozwolenie na budowę Rada Miasta Vahingen/Enz wydała w 1995 roku.

W liście okólnym do członków stowarzyszenia nr. 17 z 11 sierpnia 1998 roku napisano: „Budowę naszego miejsca pamięci powinniśmy rozpocząć jesienią. Uprasza się członków o stawienie się do pracy przy przygotowaniu placu budowy i kopaniu fundamentów w podane w terminarzu soboty”. W ramach swoich możliwości członkowie wykonali prace przygotowawcze.

Mimo solidnego zaangażowania członków Stowarzyszenia, występowały – również podczas planowania – trudności i opóźnienia. Dopiero na przełomie wieków stworzono ostateczną koncepcję, a profesjonalne wykonawstwo powierzono architektowi z Vahingen/Enz, Andreasowi Lippeck. Ogólna koncepcja składała się z trzech części – sala informacyjna dla zwiedzających z modelem obozu i jego historią, instalacja medialna nad fundamentem byłego baraku sanitarnego („Black Box”) oraz sala seminaryjno-archiwalna.

Równocześnie firma „brainwave” ze Stuttgartu wykonała program video autorstwa specjalisty medialnego Thomasa Bartsch, który w „Black Box” ma wprowadzić zwiedzających w temat.

W roku 2001 rozpoczęły się prace przy stawianiu fundamentów pod salę informacyjną dla zwiedzających. Równocześnie miasto wysłało zaproszenia do byłych więźniów obozu, prosząc ich o przybycie na spotkanie w rocznicę wyzwolenia obozu, 7 kwietnia 2001 roku. Gościom zaprezentowano koncepcję budowy miejsca pamięci, która została przez nich zaakceptowana. Po spotkaniu można już było być pewnym, że powstanie miejsca pamięci stanie się faktem.

Dokładnie w rok później wymienione prace zakończono. Kilkaset osób uczestniczyło w uroczystości otwarcia i poświęcenia tego odcinka budowy.

Prace budowlane trwały jeszcze trzy lata. W dniu 16 kwietnia 2005 roku miejsce pamięci KZ-Vaihingen/Enz zostało uroczyście otwarte. Odbyło się to w obecności byłych więźniów i ich rodzin z Francji, Izraela, Kanady, Holandii, Polski i USA.

Obecnie, aby seminarium i sale konferencyjne są bardzo intensywne wysiłki ze strony stowarzyszenia. W 2017 roku zostanie to zrealizowane i otwarty.